Po pierwszym tygodniu w Poznaniu

Więk­szość ubie­ga­ją­ce­go wła­śnie tygo­dnia spę­dzi­łem w Pozna­niu. Mia­łem już pierw­sze zaję­cia. Było to dopie­ro wpro­wa­dze­nie, a plan nie – póki co – dosyć luź­ny, więc nie było źle. Nauki na razie nie było zbyt wie­le (to się pew­nie z cza­sem zmie­ni), więc nie prze­ży­łem takie­go wstrzą­su, jakim stra­szą zawsze lice­ali­stów wybie­ra­ją­cych się na stu­diach. Choć znam oso­by, któ­re np. wybra­ły się na poli­tech­ni­kę i one mają młyn już od pierw­sze­go tygo­dnia studiowania.

Jeśli cho­dzi o pra­wo, to dowie­dzia­łem się, jak na razie, że: (1) funk­cja uwal­nia­ją­ca języ­ka jest wte­dy, gdy ktoś powie brzyd­kie sło­wo (2) Koper­nik wie­dział, że p (3) Iusti­tia est con­stans et per­pe­tua volun­tas ius sum­mum cuique tri­bu­en­di (4) 8 paź­dzier­ni­ka 1940 uro­dził się John Len­non itd.

Poznań­ski Park Wilsona