Życie i twórczość Edith Piaf

Wła­śnie trium­fal­nie nastał luty. A razem z lutym przy­szło ochło­dze­nie. Zim­niej wie­le nie jest, ale za to naresz­cie poja­wił się – tak od daw­na wycze­ki­wa­ny – śnieg. Może potem będę tak miły i umiesz­czę jakieś zdjęcie.

edith_piaf
Edith Piaf 1915 – 1963

Mia­łem o tym napi­sać już poprzed­nio, to zna­czy wczo­raj, ale jakoś nie potra­fi­łem wystar­cza­ją­co zebrać się w sobie. 😉
A chcę napi­sać coś o Edith Piaf, o któ­rej nie­daw­no obej­rzał cał­kiem dobry film (pomi­mo tego, że chro­no­lo­gii nie ma w nim pra­wie żad­nej) – „Nicze­go nie żału­ję”. Jeśli ktoś nie wie, to Edith Piaf była pio­sen­kar­ką; nie­zwy­klą. W Wiki­pe­dii czytamy:

Sły­nę­ła z nie­by­wa­łej eks­pre­sji i dra­ma­ty­zmu w wyko­ny­wa­niu pio­se­nek spe­cjal­nie dla niej pisa­nych. Jej chro­po­wa­ty i sto­sun­ko­wo niski głos, kon­tra­sto­wał z drob­ną syl­wet­ką (147 cm), co fascy­no­wa­ło widzów m.in. w pary­skiej Olym­pii, z któ­rą była przez lata zwią­za­na. [źró­dło]

Aktor­ka, któ­ra zagra­ła w fil­mie, dosta­ła za rolę tytu­ło­wą Nagro­dę Aka­de­mii. I to wła­ści­wie tyle, co chcia­łem napi­sać. War­to zoba­czyć, jak w rze­czy­wi­sto­ści śpiewała:

Milord”

Heaven have mercy”

Łatwo polu­bić muzy­kę, któ­rą wyko­ny­wa­ła: ze wzglę­du na swój feno­me­nal­ny głos i spo­sób śpie­wa­nia, gesty­ku­la­cję. Nie bez zna­cze­nia jest rów­nież jej prze­szłość i dość eks­cen­trycz­ny styl życia, któ­ry pew­nie wie­lu się nie podo­ba. Ale każ­de ser­ce mięk­nie w cza­sie słu­cha­nia „Milor­da”.

To tyle, takie krót­kie przemyślenie.

Nota: ten wpis zaczą­łem pisać już 01.02.2009, ale dokoń­czy­łem go dopie­ro 04.02 i wte­dy też został opublikowany.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *