Do siego roku

Nie napi­sa­łem nic na Boże Naro­dze­nie i na koniec roku też mi się nic doda­wać nie chce. Mam tyl­ko nadzie­ję (choć raczej złud­ną), że począ­tek roku 2013 nie będzie tak okrop­ny, jak koniec tego roku. Nie dość, że pogo­da paskud­na (słoń­ce świe­ci obrzy­dli­wie, cze­go nie cier­pię), to jesz­cze wszyst­kie skle­py albo poza­my­ka­ne, albo z pusty­mi pół­ka­mi i nicze­go nie moż­na kupić. Żałosne.

Jedy­ne, co mogę zaofe­ro­wać, to kil­ka zdjęć:

 

I cho­ciaż naj­bar­dziej deli­rycz­ną pio­sen­kę tego roku:

Zaszu­mia­ło, zawrza­ło, a to wła­śnie z dąbrowy
Wbiegł na chó­ry kościel­ne krzep­ki upiór dębowy
I pobu­rzył orga­ny rąk swych zmo­rą nie zmorą,
Jak­by naraz go było wespół z gędź­bą kilkoro.
Roz­wie­wa­ła się, trzesz­cząc gałę­zi­sta czupryna,
I sze­rzy­ła się w oczach nie­wia­do­ma kraina,
A on pier­si wszem dudom nasta­wił po rycersku,
A w orga­ny od ścia­ny ude­rzał po siekiersku!

Graj­że, gra­ju, graj
Dopo­móż ci Maj,
Dopo­móż ci miech, duda
I wsze­la­ka ułuda!

(B. Leśmian)