Filozoficzne rozważania na temat szczepień

Wie­rzyć się nie chce, że to już luty! Tzn. minął mie­siąc nowe­go, 2013 roku, a ja nic na ten temat nie napi­sa­łem. To nie ozna­cza, że nie mam pomy­słów – bo mam, tyl­ko nie zawsze wiem jak je prze­lać na stro­nę inter­ne­to­wą. Tym bar­dziej, że mija już dru­gi tydzień sesji egza­mi­na­cyj­nej, do tej pory zda­łem 4 egza­mi­ny i cze­ka mnie jesz­cze jeden. Nie chcia­łem więc trwo­nić cza­su na stę­ka­nie nad kla­wia­tu­rą, by coś tu napisać.

Na począ­tek roku może zaser­wu­ję odro­bi­nę filo­zo­fii. Mia­łem to zro­bić jesz­cze w 2012, ale nie wie­dzia­łem, jak zacząć. A spra­wa jest pro­sta: na łamach The New York Times Maga­zi­ne co tydzień uka­zu­je się rubry­ka zaty­tu­ło­wa­na «The Ethi­cist». W niej filo­zof-etyk odpo­wia­da na róż­ne moral­ne wąt­pli­wo­ści czy­tel­ni­ków; taka „filo­zo­fia dnia codziennego”.

Ostat­nio etyk zasta­na­wiał się nad wąt­pli­wo­ścia­mi swo­je­go czy­tel­ni­ka doty­czą­cy­mi zmia­ny płci. Ale są też pro­ble­my bar­dziej przy­ziem­ne, a nie mniej inte­re­su­ją­ce: np. doty­czą­ce szcze­pie­nia na gry­pę. Czy­tel­nik pyta się w swo­im liście, czy powi­nien zaszcze­pić się prze­ciw­ko gry­pie, choć z zasa­dy jest prze­ciw­ny szcze­pie­niom [ciem­no­gród!]. Zauwa­ża przy tym, że czę­sto prze­by­wa w zatło­czo­nych miej­scach (komu­ni­ka­cja miej­ska itp.) i może kogoś łatwo zara­zić. Jest prze­ciw­ny szcze­pie­niom, bo jak pisze: „wycho­wa­no mnie w sil­nym poczu­ciu okre­ślo­ne­go sys­te­mu wartości”.

Co na to etyk? Jego zda­niem jest spo­łecz­nie odpo­wie­dzial­nym, aby się zaszcze­pić. Ale nikt nie jest do tego zobo­wią­za­ny. Tym bar­dziej, że zakła­da się przy tym pew­ną dozę praw­do­po­do­bień­stwa; tj. nawet jeśli się ktoś nie zaszcze­pi, nie ozna­cza to od razu, że kogoś zarazi.